امرداد فرشته جاودانگي و بي مرگي است و نماينده آخرين مرتبه كمالاتست 
منوچهر ارغواني - واژه اوستایی امرداد امرتاته (Amertata) است که به چم بی مرگی است .و اگر الف آن را پیشوند نفی است از قلم بیندازیم معنی آن عوض شده و فرشته بی مرگی و جاودانگی به دیو نیستی و مرگ تغییر شکل می دهد.
امرداد روز در امرداد ماه که روز هفتم است جشن امردادگان می باشد و به تاريخ خورشيدی برابر ۳ امرداد ماه است اين جشن متعلق به امشاسپند امرتات که مظهر جاودانگی و تندرستی و دير زيستن است
واژهی امرتات، از سه بخش درست شده است : «اَ» + «مَر» + «تات» که بخش نخست در زبان اوستایی پیشوند نفی است، بخش دوم، از ریشهی مصدری «مَر» به مانک «مرگ» و بخش سوم پسوند «كاملی»، «رسایی» و «سالمی» را میرساند.
همانطور که امرداد به معنی بی مرگی است ، مرداد به چم مرگ و نیستی است.بنابراین شایسته است که این کلمه را امرداد بخوانیم و كلمه مرداد را از تقويم حذف نماييم
چون امرداد فرشته جاودانگی و بی مرگی است ، در عالم جسمانی نگهبانی نباتات و روییدنیها با اوست و در باورهای ایرانی در جهان خاکی نگاهبان و سرپرست گیاهان و رستنیها بشمار میرود و همواره با خرداد در كنار هم جای دارند و «كمال» و «دوام»در جهان مینوی نیز از این دو امشاسپند است.
نیاکان ما در این روز به باغ ها و مزار خرم و دلنشین می رفتند و پس از نیایش به درگاه اهورامزدا طی مراسمی این جشن را با شادی و سرور در هوای صاف و در دامن طبیعت برگزار می کردند.
چون امرداد فرشته جاودانگی و بی مرگی است اين فرشته نماينده آخرين مرتبه کمالاتست . صفات پاک فرشته امرداد و توجه او نسبت به آبادی زمين و پاکی و نظافت بطور مشروح بيان شد نظر به همان صفات پاک و پسنديده است که ايرانيان اين روز را جشن می گرفتند و به شادی می پرداختند و خود را برای پيروی از فرشته مذکور آماده می ساختند .
ابوريحان در صفحه ۲۵۰ ترجمه فارسی آثارالباقيه می نويسد ((امرداد ماه روز هفتم آن امرداد روز است و آنروز را بواسطه اتفاق افتادن دو اسم با هم جشن می گرفتند معنای امرداد آنست که مرگ و نيستی نداشته باشد امرداد فرشته ايست که بحفظ گيتی و تربيت غذاها و دواها که اصل آن نباتات است و زائل کننده گرسنگی و ضرر و امراض می باشد موکل است))
امرداد مه است سخت خرم مَی نوش پیاپی و دمادم
جشن امردادگان بر تمامی ايرانيان فرخنده باد.
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان