|
جشن آغاز نوروز، وهشتواش‌گاه فرخنده باد
زرتشتیان برابر نوشته های اوستایی باور دارند که ده روز مانده به آغاز فروردین ماه هر سال، فروهرهای درگذشتگان، به زمین فرود خواهند آمد، مدت ده شبانه روز میهمان فرزندان و نوادگان خود خواهند بود و در سپیده دم نخستین روز از ماه فروردین به جایگاه مینوی خود باز خواهند گشت. در فروردین یشت که یکی از بخشهای کهن ادبیات اوستایی است آمده است: «فروهرهای نیک توانای پاک مقدسین را می ستاییم که پیش از هنگام هَمَس پَت میدیم از جایگاه خود فرود آیند و در مدت ده شبانه روز پی در پی، در اینجا برای آگاهی یافتن به سر برند» بنابراین زرتشتیان برای شادی و خشنودی فروهرهای درگذشتگان خود که از ده روز پیش از نوروز به زمین فرود خواهند آمد، آماده ی استقبال و پذیرایی از آنان خواهند شد. و شب آخر سال در پشت بام های خود آتش می افروزند و چراغی هم به لبه ی بام خود می گذارند که تا بامداد روشن است.
سحرگاه روز اول سال نو در پشت بام ها دوباره آتش افروزی آغاز می شود و با زمزمه ی اوستا به هم می آمیزد. هنگام سرودن اوستا مقداری لُرک حاضر است، میوه ی تازه را پاره می کنند، بوی خوش عود و سندل هوا را خوشبو می کند، شاخه های سرو و مورد در پشت بام حاضر است، مقداری هم در لبه ی بامها چیده شده است. بمحض دمیدن اولین اشعه ی خورشید این مراسم پایان می پذیرد، چند شاخه سرو و مورد را روی لبه ی بام می گذارند، آب و آویشن را هم از پشت بام به پایین می ریزند و سپس از پشت بام پایین آمده مراسم اصلی جشن نوروز را شروع می کنند.
زرتشتیان قاسم آبادی امسال نیز همانند سال های پیشین در سپیده دم روز اورمزد و فروردین ماه بر پشت بام هایشان آتش روشن کردند و به استقبال سال نو رفتند. آیین آتش افروزی امسال ساعت 5:10 دقیقه بامداد روز یکم فروردین ماه سال 1391 خورشیدی برابر با سال 3750 زرتشتی آغاز شد.
پس از پایان آیین آتش افروزی، زرتشتیان کمی از باقیمانده ی آتش را در آتشدان می گذارند و روی آتش، بوی خوش که شامل کُندُر، چوب سندل و غیره می باشد، می ریزند و به آتشکده ی محله ی خود که به آن درمهر می گویند ، می برند. در ادامه، تصاویری از آیین آتش افروزی سپیده دم سال نو (سال 1391) در قاسم آباد را می بینید.
برگرفته از: از نوروز تا نوروز نوشته ی کوروش نیکنام مراسم مذهبی و آداب زرتشتیان نوشته ی اردشیر آذرگشسب
ارائه نظرات مختص اعضاي سايت ميباشد. |
||
|
